رابطۀ بین اخلاق شرکتی، مسئولیت اجتماعی و ماکیاولیسم با فرار مالیاتی

زمینه: دیدگاه اخلاقی و ویژگی شخصیتی افراد روی رفتار آنها تأثیرگذار است. از این رو، در این پژوهش رابطۀ اخلاق شرکتی، مسئولیت اجتماعی و ماکیاولیسم با تمایل مدیران مالی به مشارکت در طرح ها و برنامه های فرار مالیاتی، مورد بررسی قرار گرفته است. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی- پیمایشی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر مدیران مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1392 بوده (310n=) که تعداد 100 نفر از آنها به عنوان نمونه نهایی و با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها و آزمون فرضیه ها از همبستگی اسپیرمن استفاده شد. یافته ها: براساس یافته های پژوهش حاضر، بین میزان اعتقاد مدیران مالی به اخلاق شرکتی و پذیرش مسئولیت اجتماعی و میزان مخالفت آنها با برنامه های فرار مالیاتی، رابطه معنی دار وجود ندارد. اما، بین میزان مخالفت مدیران مالی با برنامه های فرار مالیاتی و میزان مشارکت آنها در برنامه های فرار مالیاتی، رابطه منفی وجود دارد. همچنین، بین میزان گرایش ماکیاولیستی مدیران مالی و میزان اعتقاد آنها به اخلاق شرکتی و مسئولیت اجتماعی و نیز بین میزان گرایش ماکیاولیستی مدیران مالی و میزان مخالفت آنها با برنامه های فرار مالیاتی، رابطه منفی وجود دارد. نتیجه گیری: برمبنای یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت، تجدیدنظر در قوانین مالیاتی و نحوۀ برخورد ممیزین مالیاتی با مؤدیان و همچنین توجه به ویژگی شخصیتی مدیران مالی، منجر به بهبود وضعیت درآمدهای مالیاتی در کشور ایران می شود.